Ever realised that Jesus had to step into darkness to call us out of it into His marvellous light? He isn’t a God who saved us from a safe distance away. Philippians 2:7 tells us that He made Himself nothing by taking the nature of a servant, being made in human likeness when He came down to earth for us.

And now, Peter reminds us that we are His chosen people to “proclaim His excellencies” that called us out of darkness into His marvelous light. Wouldn’t we too, as bondservants of Christ, be called to step into darkness and be His instrument to call people into the light?

Would we be willing to put convenience aside and stand on our conviction to SHINE His light wherever He calls us?

你是否想过，耶稣必须亲自踏入黑暗，才能把我们从黑暗中召出来，进入祂奇妙的光明？祂不是一位远远伸手拯救我们的神。腓立比书 2:7 说，祂倒空自己，取了仆人的形象，成为人的样式，为要降世拯救我们。

如今，彼得提醒我们，我们是蒙拣选的族类，要 “宣扬那召你们出黑暗、入奇妙光明者的美德”。既然如此，作为基督的仆人，我们也被呼召走进黑暗，成为祂的器皿，把人带进光中。

我们是否愿意放下自己的方便与舒适，坚持信仰的信念，在神呼召我们的每一个地方，为祂发光照耀？

Pernahkah anda menyedari bahawa Yesus perlu masuk ke dalam kegelapan untuk memanggil kita keluar dari sana dan masuk ke dalam terang-Nya yang ajaib? Dia bukanlah Tuhan yang menyelamatkan kita dari jarak yang selamat. Filipi 2:7 menjelaskan kepada kita bahawa Dia mengosongkan diri-Nya dengan mengambil rupa seorang hamba, dijadikan dalam rupa manusia ketika Dia turun ke bumi untuk kita.

Dan sekarang, Petrus mengingatkan kita bahawa kita adalah umat pilihan-Nya untuk “memberitakan kebesaran-Nya” yang memanggil kita keluar dari kegelapan kepada terang-Nya yang ajaib. Bukankah kita juga, sebagai hamba Kristus, dipanggil untuk melangkah ke dalam kegelapan dan menjadi alat-Nya untuk memanggil orang kepada terang?

Sanggupkah kita mengenepikan keselesaan dan berpegang teguh pada keyakinan kita untuk MENYINARKAN terang-Nya ke mana sahaja Dia memanggil kita?