Verse 15 tells us that God led the children of Israel from Egypt into the great and terrifying wilderness, with its fiery serpents, scorpions. and thirsty ground where there was no water. But God was there and led them through the wilderness.

We can know certain things in our head, but because our eyes are on the circumstance, we fluctuate between faith and doubt. We swing between fear and courage. Many things can cause us to forget that the Lord is present in the wilderness. Wildernesses are testing times, growing times “to do us good in the end.” Therefore, take courage. The “better you” is groomed in the wilderness.

Where is your focus? The terrifying circumstances or the Lord?

第 15 节告诉我们，神带领以色列人出埃及，进入那又大又可怕的旷野，那里有火蛇、蝎子，还有干旱无水之地。但神与他们同在，引领他们走过旷野。

我们头脑里可能知道这些真理，但当目光专注于环境时，我们的信心就会起伏不定，在信靠与疑惑之间摇摆，在恐惧与勇敢之间徘徊。许多事情会让我们忘记：即使在旷野，主仍然同在。旷野是考验的时期，也是成长的时期，是神塑造我们的地方，最终使我们得着益处。所以，不要害怕，刚强壮胆！更好的你，正是在旷野中被塑造出来的。

你的焦点在哪里？是可怕的环境，还是信实的主？

Kita dapat mengetahui perkara-perkara tertentu dalam kepala kita, tetapi kerana mata kita tertumpu pada keadaan, maka kita berubah-ubah antara iman dan keraguan. Kita terombang ambing di antara ketakutan dan keberanian. Banyak perkara boleh menyebabkan kita lupa bahawa Tuhan hadir di padang gurun. Padang gurun adalah masa yang menguji, masa yang semakin meningkatkan “untuk memberi kita kebaikan pada akhirnya.” Oleh itu, beranikan diri. “Anda yang lebih” dipersiapkan di padang gurun.

Di manakah fokus anda? Keadaan yang menakutkan atau Tuhan?